به آلیاژی از آهن و کربن که مقدار کربن آن کمتر از ۲ درصد باشد , فولاد (Steel) گفته می شود. با توجه به تنوع بالای فولادها و کاربرد وسیع آنها در زندگی بشر , تولید کننده گان فولاد و موسسات استانداردمختلف , روشها و استانداردهای گوناگونی برای دسته بندی و نامگذاری آنها ارائه داده اند که از آن جمله می توان به استانداردهای زیر اشاره نمود:

 ASTM (American Society for testing & materials , AISI (American iron & Steel) , SAE (Society of automotive engineers) , DIN (Deutsches Institut fur Normung) , JIS (Japanese industrial standards)  , BS (British Standard) , GOST , AFNOR و …

از میان تمامی استانداردهای موجود , دو استاندارد آلمانی DIN و آمریکایی AISI/SAE در ایران بیش از سایرین متداول می باشد.

نامگذاری فولادها در استاندارد DIN:

در این استاندارد هر نوع فولاد با یک نماد (Symbol) و یک عدد استاندارد (Standard Number) شناخته می شود که هر کدام معادل یکدیگر هستند.

عدد استاندارد فولاد یک عدد پنج رقمی است به شکل X.XXXX که در آن, عدد سمت چپ  X.XXXX, گروه اصلی ماده را نشان می دهد که برای فولادها این عدد ۱ می باشد. دو رقم بعدی X.XXXX به ترکیب شیمیایی فولاد اشاره دارد و دو رقم آخر X.XXXX نیز صرفا شمارنده بوده و نشان دهنده مفهوم خاصی نیست.
در استاندارد آلمانی DIN علاوه بر عدد استاندارد , برای هر نوع فولاد یک نماد استاندارد نیز وجود دارد که ترکیبی است از حروف و اعداد که عموما نشان دهنده ترکیب شیمیایی و در برخی موارد بیانگر میزان استحکام کششی فولاد مربوطه است. برای نماد فولادهای ساختمانی معمولی (General Structural Steel) ابتدا دو حرف St و سپس مقدار حداقل استحکام کششی  نهایی بر حسب کیلوگرم بر میلیمتر مربع ذکر می شود مانند آلیاژ فولادی St37  که نشان دهنده فولاد ساختمانی معمولی با حداقل استحکام کششی ۳۷ کیلوگرم بر میلیمتر مربع یا ۳۷۰ مگاپاسکال می باشد. برای نامگذاری سایر انواع آلیاژ های فولادی ,از ترکیبی از حروف و اعداد که نشان دهنده درصد کربن و درصد فلزات آلیاژی است , استفاده می شود. برای فولادهای کربنی ابتدا حرف C و سپس مقدار کربن بر حسب صدم درصد ذکر می شود مانند C45 که فولاد کربنی با ۰٫۴۵ درصد کربن می باشد. برای فولادهای کم آلیاژ ابتدا مقدار کربن بر حسب صدم درصد و سپس مقدار درصد آلیاژ های غالب به ترتیب عنوان می شود.

نامگذاری فولادها در استاندارد AISI / SAE:

در استاندارد آمریکایی , تمامی آلیاژهای فولادی با یک عدد چهار رقمی XXXX شناخته می شوند. در این روش نامگذاری , اولین عدد XXXX معرف گروه فولاد , دومین عدد XXXX نشان دهنده درصد تقریبی عنصر آلیاژی اصلی و دو رقم آخر XXXX نیز بیانگر مقدار کربن بر حسب صدم درصد می باشد. گروه های مختلف فولاد طبق استاندارد AISI / SAE در جدول زیر مشخص شده است
به عنوان مثال آلیاژ فولاد ۱۰۶۰ از گروه فولادهای کربنی با ۰٫۶ درصد کربن و آلیاژ فولاد ۴۱۳۰ از نوع مولیبدنی با حدود ۱ درصد مولیبدن و ۰٫۳ درصد کربن است.

دانستن استانداردهای تولید ورق سیاه یکی از مواردمورد توجه صنعتگران می باشد.
در ادامه می خواهیم به معرفی استانداردهای تولید ورق سیاه بپردازیم
یک از اصلی ترین و مهمتریم متریال مورد استفاده در صنعت می باشد.
چرا که هم کاربد آن بیشتر بوده و اینکه به راحتری فرم و شکل می گیرد و هممی توان با هر رنگی آن را رنگ کرد.

روند تولید ورق سیاه :

دمای اسلب تا حدود 1280 درجه قرار می گیرد و پس از عبور متوالی از غلطک ها به ضخامت مورد نظر می رسد .
به علت فرآیند نورد گرم اکسید روی آن قرار می گیرد.

دسته بندی عمده استانداردهای ورق سیاه :

• ورق سیاه ST 37
• ورق سیاه ST52

استناندارد ST52 در صنایعی چون تولید ورق های مخازن نفت وگاز با عرض استاندارد : 100،150،200 سانتیمتر دربازار موجود می باشد.

معرفی ورق غیر آلیاژی ST37 :

این نوع ورق کربن استیل است ، که در صنعت راه و ساختمان کاربرد دارد .
در صنعت به عنوان فولاد نرمه نیز شناخته می شود .
ورق فولاد ST 37 دارای کربن پایین می باشد .
ترکیب شیمیایی آین درجه از فولاد عباترت اند از :
کربن : 17/0 تا 2/0 درصد

کاربرد های ورق St37 :

• تولید ورق پانچ و صفحات مشبک
• تولید بدنه خودرو
• ساخت پل ها
• ساخت لوازم خانگی و یخچال و لباسشویی

وزن ورق ST37 :

ورق سیاه با ضخامت های مختلف و وزن های مختلف در بازار موجود است .
به طور مثال یک برگ ورق سیاه در ابعاد 1*2 با ضخامت 3 میل حدودا 48/9 کیلوگرم وزن می دهد .
پس بنابراین هر نوع ورق با ضخامت مشخص با توجه به در صد کربن آن یک نوع وزن می دهد.

استانداردهای ST37 در سایر متون :

• استاندارد اروپایی آن تحت عنوان DIN 17100 شناخته می شود
• درایران با ن : EN S235JR شناخته می شود .
• در آلمان با عنوان Din 17006 است .

لازم به ذکر است استاندارد DIN 17006 منسوخ شده است و و جایگزین آن EN 10027-1 می باشد
جهت آشنایی بیشتر با آن می توانید به سایت DIn مراجعه کنید .

انواع ورق ST37 :

ورق سیاه ST 37 در 3 نوع مختلف تولید و روانه بازار می شود .

• ورق سیاه ST37 (ورق سیاه درجه 1برای کارهای معمولی در صنعت )
• ورق سیاه ST37-1(ورق سیاه درجه 1 برای کارهای متوسط و سخت تر)
• ورق سیاه ST37-2 ( درجه 3 برای کیفیت بالا)

ورق سیاه ST37 کربن پایین دارد و شیب ورق 1/2 تا 12/2 متغیر است .
ورق سیاه1- ST37 جز اصلی ترین موارد مصرف حوزه صنعت می باشد .
و همچنین جز اصلی ترین ورق های غیر آلیاژی است که بر اساس استاندارد DIn نامگذاری می شود .
جهت آشنایی بیشتر با روش نامگذاری آن به لینک زیر مراجعه کنید :
www.metallurgy.tebyan.net
ورق سیاه ST37-2 این گونه ورق ها 37 درصد کربن را تشکیل می دهند و کیفیت و مرغوبیت بالایی را تشکیل می دهند . این مقطع یکی از کالا های مهم و استاندادر در صنعت معرفی شده است و یک کالای حیاتی می باشد.

کاربرد ورق ST37 :

این نوع ورق ها در صنایع با توجه به نرمی و منعطف بودنشان در صنایع کاربرد فراوانی دارند که بسیاری آن را به عنوانم قطع مادر مقاطع دیگر نیز نام می برند که در ادامه اشاره می کنیم :

• کارخانجات تولید مقاطع پروفیل
• ساختمان سازی ها
• کشی سازی
• صنایع لوازم خانگی

ابعاد استاندارد شیت هایST37 :

• شیت 2*1 متر
• شیت 1/25*215 متر
• شیت 6*1 متر
• شیت 12*2 متر

شیوه نامگذاری ST37 , ST52 :

بر اساس استاندارد Din 17006 انجام گرفته می شود . که بدین صورت است :
عدد پس ازST معرف استحکام کششی نهایی آن است .
ST37 یعنی آنکه استحکام کششی نهایی آن برابر با 37 در واحد KG/mm2 (کیلوگرم بر متر مربع) است .
که با ضرب کردن این عدد در 9/81 استحکام کششی نهایی فولاد بر حسN/mm2 یا Mpa بدست می آید .
که برای ST37 در حدود 362 Mpa می باشد .

معرفی کارخانجات تولید ورق ST37 :

• کارخانه فولاد مبارکه (سالانه حدود 4 ملیون تن در سال )
• کارخانه فولاد کاویان(سالانه 840 هزار تن در سال)
• کارخانه اوکسن
• مجتمع فولاد گیلان

شرکت فولاد صنعت به عنوان یکی از تامین کنندگان حوزه ورق سیاه آماده ارائه آن به مشتریان محترم می باشد.
لذا جهت دریافت اطلاعات بیشتر و خرید آن با کارشناسان ما تماس حاصل فرمائید .

تماس :4404035-021 ، 33913131-021، 44064444-021
همراه : 09121193131
وب : WWW.Fuladsanat.Com